Leżenie na brzuchu jest wbrew pozorom bardzo ważną umiejętnością 😀 Maluszek uczy się w ten sposób bardzo istotnej rzeczy – gdzie ma brzuch 😉 A czucie własnego ciała jest w tym okresie rozwoju najważniejsze. Poza tym, dociskając swoją przeponę, umożliwia sobie oddychanie klatką piersiową i jej ruch. Bardzo ważne jest jednak przy tym prawidłowe ustawienie rączek. Powinny być ustawione nie za szeroko – tak, aby łokcie nie wychodziły poza linię barków. Na początku pod klatką piersiową, a z czasem bardziej w górę i do przodu.
Dlaczego to tak ważne? Jest to związanie z prawidłowym unoszeniem głowy i przekładaniem jej na drugą stronę. Dzieci rodzą się z umiejętnością odpychania się od podłoża. Jeśli rączki ułożone są za szeroko – „na żabkę” – dziecko nie ma się jak odepchnąć i podnieść główki. Wiele dzieci wtedy buntuje się, płacze i nie chce leżeć na brzuchu. Gdy natomiast rączki ustawione są prawidłowo, pod klatką piersiową, dziecko może się odepchnąć od podłoża, unieść głowę i przełożyć na drugą stronę. Dzięki temu szybciej uczy się później „wyciągać głowę”