W czasie czworakowania dziecko uczy się jak synchronizować wszystkie elementy swojego ciała w ruchu. Jest to przygotowanie do późniejszego chodzenia. Dzięki niemu kształtują się fizjologiczne krzywizny kręgosłupa, mięśnie brzucha się wzmacniają, w tym również mięśnie dna miednicy i przywodziciele ud, szczególnie ważne dla kobiet. Przy czworakowaniu ruch łopatki i miednicy jest taki jak przy chodzeniu i w ten sposób dziecko przygotowuje swoje ciało do ekonomicznego chodzenia – tak, aby zużywać jak najmniej energii. dzięki pracy naprzemiennej kończyn, czworakowanie wpływa nawet na rozwój mózgu, a szczególnie na rozwój połączeń między półkulami mózgowymi.
Czasem słyszę od rodziców, że dziecko nie czworakowało. I tu należy się pewne wyjaśnienie – wszystkie zdrowe dzieci czworakują, tylko czasami zamieniają sobie kolejność i najpierw zaczynają chodzić! Rozwój psychoruchowy dziecka kończy się w wieku 5 lat. Do tego czasu czworaki się pojawią, na przykład w zabawie na podłodze. Czy to dobrze? Niekoniecznie. Zachęcam zawsze rodziców do tego, aby uczyli swoje pociechy czworakowania! Korzyści dla rozwoju są ogromne. Jeśli nawet przez to dziecko trochę później będzie chodzić to nic… Proszę się nie przejmować. Czworaki są naprawdę istotne 🙂